آموزش (education) و یادگیری (learning)، هر دو از جنس فراگیری هستند، با این تفاوت که آموزش جنبه تئوریک (نظری) دارد و یادگیری جنبه‌ی عملی.

 آموزش بر معلومات ما می‌افزاید و در بهترین حالت انسان "عالِم" تربیت می‌کند. اما هر انسان عالمی نمی‌تواند به علم خویش عمل کند. یادگیری، از آن رو که جنبه‌ی عملی دارد، انسان "عامل" می‌پروراند؛ انسانی که می‌تواند آموخته‌های خود را در عمل به کار گیرد. آموزش "دانش‌افزا"ست، یادگیری "توانش‌افزا"

 متاسفانه نظام آموزشی ما اغلب بر آموزش تاکید می‌کند، در حالی که انسان امروز بیش از آموزش نیاز به یادگیری دارد. در دنیای رقابتی کنونی، یادگیری به انسان کمک می‌کند تا همواره در اوج رقابت باقی بماند و رقبای خود را از سر راه بردارد.

(1) اینکه یادگیری توان‌افزاست؛ انسان را ماهر و توانمند می‌سازد و تنها انسان ماهر و توانمند است که می‌تواند در اوج رقابت باقی بماند.

 (2) اینکه یادگیری سبب "تغییر رفتار"، و از آنجا سبب "تغییر در عملکرد" فرد می‌شود. این دو تغییر، نقشی اساسی در موفقیت و تعالی فرد بازی می‌کنند.

 در حالی که آموزش بر افزایش دانش ( = معلومات) ما تاکید دارد، یادگیری بر تغییر رفتار و عملکرد ما تاکید می‌نهد. به عنوان مثال، شما از نظر ارتباطی ضعیف هستید و به همین خاطر از دیگران کناره‌گیری می‌کنید. اما وقتی که مهارت‌های ارتباط و شبکه‌سازی را در دوره‌‌ی تعالی فردی یاد می‌گیرید، به فردی اجتماعی تبدیل می‌شوید. این تغییر رفتار، نتیجه‌ی یادگیری مهارت‌های ارتباطی است.

آموزش و یادگیری مفاهیمی هستند که به طور نزدیک با یکدیگر در ارتباط می باشند.

این دو مفهوم گاهی از اوقات با هم اشتباه گرفته می شوند و یا به جای یکدیگر به کار می روند.

در حالی که آموزش و یادگیری هر دو باعث کسب دانش و مهارت در فرد می شود اما روش هر کدام از این ها با هم متفاوت است.

آموزش ممکن است شامل یک برنامه آموزشی سازمان یافته با نتایج الزامی باشد، در حالی که یادگیری چنین محدودیت هایی ندارد.

آموزش:

آموزش فرد را در راه رسیدن به یک وضعیت مطلوب هدایت می کند.

وقتی فردی تحت آموزش قرار می گیرد، هدف اصلی نتایجی است که فرد باید به آن ها دست یابد. به محض این که برنامه ی آموزشی به پایان رسید فرد می توان پاسخگو و بر طرف کننده ی این نیاز ها باشد.

شرکت ها معمولا برای آموزش کارکنان خود و همچنین ایجاد یکنواختی بین آن ها ، از برنامه های آموزشی استفاده می کنند.

این کار برای شغل هایی که نیاز به مهارت های خاصی دارند ، بسیار مفید واقع می شود.گرچه از طرفی دیگر، آموزش معمولا کاملا محدود می باشد.

آموزش باعث می شود افراد در کار خود و چیزی که از آن ها خواسته می شود مهارت کسب کنند، اما به آن ها تفکر کردن را یاد نمی دهد.این ممکن است خلاقیت فرد را محدود و توانایی بهتر کردن مراحل و فرآیند ها را از او بگیرد.

یادگیری:

یادگیری فرآیندی است که در آن  یک شخص در کارهایی که از کسب دانش و مهارت الهام گرفته اند ، فعالیت می کند.

تجربه انجام کارها تا حد زیادی بر یادگیری فرد موثر است . چیزهایی هستند که فقط از طریق تجربه می توان آن ها را آموزش داد و هیچ راه دیگری وجود ندارد.

آموزش مربوط به مفاهیم تفکر، درک، کشف، تجربه، خلاقیت، کنجکاوی، آموزش و پرورش، توسعه و رشد می باشد.

هنگامی که یک فرد می آموزد که چگونه کارها انجام می شوند، نه تنها دانش و مهارت کسب می کند، بلکه راه های جدید با استفاده از خلاقیت شخصی و درک خود برای انجام کارها پیدا می کند.

تفاوت بین آموزش و یادگیری چیست؟

شرکت ها، دانشگاه ها و دیگر سازمان های آموزشی همه اهمیت یادگیری بر آموزش را به اشتراک می گذارند.

به این دلیل که ماهیت آموزش بسیار محدود است و افراد تنها مهارت ها و دانشی که موسسه برای آن ها در نظر گرفته را به طور منحصر به فرد می آموزند اما یادگیری می تواند بسیار مفید تر واقع شود و افراد را با درک ، آزمایش و تجربه ی چیزهای جدید  برای مواجهه با مشکلات و مسائل از پیش مشخص نشده نیز آماده کند .

از طرفی آموزش می تواند برای یک کمپانی که قصد آموزش یک روش و یا مهارت خاص به کارکنان خود را دارد مفید واقع شود. با این حال اقدام یادگیری با آموزش می تواند به عملکردی بهتر منجر شود.

پس بطور خلاصه:

– آموزش و یادگیری مفاهیمی هستند که به طور نزدیک با یکدیگر در ارتباط می باشند. این دو مفهوم گاهی از اوقات با هم اشتباه گرفته می شوند و یا به جای یکدیگر به کار می روند.

– آموزش فرد را در راه رسیدن به یک وضعیت مطلوب هدایت می کند. وقتی فردی تحت آموزش قرار می گیرد، هدف اصلی نتایجی است که فرد باید به آن ها دست یابد.

– یادگیری فرآیندی است که در آن یک شخص در کارهایی که از کسب دانش و مهارت الهام گرفته اند ، فعالیت می کند.تجربه انجام کارها تا حد زیادی بر یادگیری فرد موثر است .